Tips bij ‘Bidden op je werk’, dilemma’s en voorbeeld van een bidstondgroep

Om te weten te komen wat jouw christencollega’s voor wensen en behoeften hebben, is een algemene mini-enquête ontwikkeld (Download Enquete christencollegas 1 pag. A4 Word). Die moet je eerst even aanpassen aan jullie eigen situatie. Bedenk dat naar schatting gemiddeld zo’n 5% van de werknemers in een niet-christelijk bedrijf christen is. En dat van die christenen 1 op 3 meedoet met een gebedsgroepje. Dus als er nu een bestaand gebedsgroepje is met 5 deelnemers zou je deze mini-enquête kunnen uitzetten bij zo’n 15 christencollega’s. Voor op- en aanmerkingen op deze mini-enquête houden we ons aanbevolen via bedrijfsgebed@gmail.com.

Bidden op je werk: een goed voornemen  Dit artikel staat grotendeels ook op de site van MissieNederland

“Christenen zijn ongeloofwaardig: ’s zondags in de kerk lijken ze zich te bekommeren om de zondige wereld, maar door de week op hun werk zal hun eigen leefwereldje hen worst zijn.” Deze nogal zwart-witte uitspraak bevat helaas toch een kern van waarheid. Hoewel niet vàn de wereld maar wel in de wereld, is er van de aanwezigheid van christenen in een bedrijf vaak weinig te merken. Ze distantiëren zich liever dan dat ze zich mengen in die gevaarlijke, dynamische moderne maatschappij vol invloeden van bepaald niet neutrale zijde… Ze realiseren zich nauwelijks dat je àltijd een getuige bent: òf je daden bevestigen en versterken je woorden, òf ze breken ze af tot holle, leugenachtige frasen. Licht en zout zijn: dat valt tegenwoordig niet mee! Bidden op je werk kan daarbij geweldig helpen. Nee, niet alleen voor je gaat eten, maar samen met collega’s deelnemen aan een bedrijfs(pauze)bidstond. Steeds meer christenen beseffen dat hun christen-zijn ook consequenties heeft voor de baan die ze hebben, en dat ze niet ’toevallig’ daar werken. Voor beginnen met een bedrijfsbidstondgroepje is eigenlijk maar één voorwaarde: je moet één christen-collega hebben…

Beginnen
Alle begin is moeilijk en dat geldt zeker ook voor het starten van een bedrijfs(pauze)bidstond. Maar iedereen kan bidden, het is zeker te leren! De EA heeft op de site www.ea.nl -> geestelijk leven -> gebed enorm veel praktische tips en achtergrond informatie gebundeld in een serie korte artikelen. Met tal van verwijzingen naar sites en boeken over (ook samen) bidden in de kerk, op het werk, op school, voor je woonplaats en voor de overheid. Hoe vind je gelijkgestemden? Je kunt zelf beginnen te bidden voor een eerste medestander. En gewoon eens rondvragen wie er christenen of gelovigen kent. En over de parkeerplaats lopen: wellicht zijn er collega’s die een visje of Er is hoop- sticker op hun fiets of auto hebben. Of in de kantine of bij een lunch voor hun eten bidden? Collega’s laten op LinkedIn, Facebook en andere social media in hun profiel steeds vaker zien dat ze ‘christelijke kenmerken’ hebben. Let ook eens op het woordgebruik (wel/niet vloeken), de tekst van trouw-, rouw- en geboortekaartjes, en op welke partij iemand stemt. En hoe vind je een geschikte plaats en tijd van samenkomst (bijv. tijdens de middagpauze)? Gods hulp en leiding daarbij zijn onontbeerlijk. En dan gewoon aan de slag gaan met de mogelijkheden die er zijn. Juist in het begin is het belangrijk om met elkaar stil te staan bij het doel van de gebedsbijeenkomst en daar overeenstemming over te krijgen. Het doel kan bijvoorbeeld zijn elkaar bemoedigen, bidden voor collega’s, directie, bedrijfsprocessen, veiligheid, ondernemingsraad, enz. Ook de vorm is van belang: wel of niet beginnen met een stukje Bijbellezen? Zo ja, welke vertaling? Houd rekening met de aanwezigen en hun uiteenlopende achtergrond en waak voor discussies met hete hoofden en koude harten.

Bekendheid
Na een opstartperiode volgt een periode van gewenning, die gemakkelijk kan verworden tot een periode van sleur. Je kent elkaar immers en het verloop en de inhoud van een bijeenkomst worden voorspelbaar. Regelmatige evaluatie, open en eerlijk, kan voorkomen dat het zover komt. Aarzel niet om veranderingen aan te brengen en probeer samen tot verbeteringen te komen. Dat mensen na verloop van tijd om diverse redenen af (moeten) haken is een gegeven. Probeer dus ook nieuwe deelnemers te krijgen. Van-mond-tot-mond reclame werkt daarbij het best. Maar ook een mededeling op een prikbord of advertentie in een personeelblaadje kan mensen toevoegen. Daar komt dan meteen een ander aspect om de hoek kijken: maak je jezelf bekend of niet? Toestemming vragen aan de directie is niet nodig (wat als die “nee” zegt?), want je doet het in eigen (pauze)tijd. Besef dat je de directie in een lastige positie kunt brengen als je hen als leiding van een (meestal) niet-christelijk bedrijf officieel vraagt om de formele goedkeuring voor een reeks christelijke bijeenkomsten van een handjevol christelijke werknemers… Je kunt hen wel informeren dat jullie gestart zijn, en aangeven ook voor hen te willen bidden. Soms groei je langzaam toe naar openbaarheid. Feit is dat je in de ogen van sommige collega’s belachelijk bezig bent, anderzijds kan het leiden tot nieuwe openingen bij collega’s die -misschien zonder dat ze het zelf beseffen- hongerig zijn naar de Levende God.

Effecten
Het meten van gebedsverhoringen is niet altijd mogelijk. Het bijhouden van een schrift met gebedsonderwerpen kan het zicht hierop wel verscherpen. Er zijn in ieder geval zeven effecten:
1. Je geeft God de eer: Hij is Heer, óók in jullie bedrijf!
2. Je eigen houding t.o.v. werk, collega’s en God Zelf wordt tegen het Licht gehouden.
3. Je hebt waardevolle contacten met christencollega’s.
4. Je krijgt oog voor allerlei zaken die spelen in je omgeving.
5. Je beïnvloedt je bedrijf positief.
6. Door je gebeden verandert er iets in de geestelijke wereld.
7. Je krijgt beter zicht op Gods Koninkrijk en hoe God werkt: je geloof gaat groeien!
Meedoen aan een bedrijfs(pauze)bidstond is een bijzondere, verrijkende ervaring, met grote positieve gevolgen!

Bron: Joel News Maarten Pijnacker Hordijk

Bidden voor je werk als je baas niet wil

Bidden op het werk tijdens pauzes is mogelijk. De pauzes zijn bedoeld voor de persoonlijke verzorging, en daartoe behoort ook de geestelijke verzorging vanuit een godsdienstige overtuiging. Uiteraard mag je niet ontslagen worden omdat je tijdens de pauzes wil bidden. Het bedrijf hoeft geen gebedsruimte in te richten, maar moet wel samen zoeken naar een oplossing. Bidden alleen toestaan op de gang of het toilet is daarin geen optie. Dat alles oordeelde de Commissie Gelijke Behandeling (CGB) die in augustus 2004 een advies publiceerde over Arbeid, religie en gelijke behandeling, gebaseerd op de “Algemene wet gelijke behandeling” (AWGB). Dit oordeel is zwaarwegend, maar niet bindend. Lees het hier: Download Advies CGB.

Daarnaast is er in 2010 een ISO 26000 – Guidance on Social Responsibility gepubliceerd. ISO 26000 is bedoeld als een ondersteunende richtlijn voor letterlijk alle typen organisaties wereldwijd, ongeacht de grootte of locatie, als richtlijn voor het invulling geven aan maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO). Deze richtlijn sluiten aan bij en is niet in tegenspraak met bestaande internationale conventies en verdragen van bijvoorbeeld VN en ILO en richtlijnen van OESO en Global Compact. ISO 26000 beschrijft acht MVO principes. Hierbij gaat het om ethisch gedrag, naleving van de regels van de wet, respect voor internationale normen/ verwachtingen, respect en aandacht voor de belangen van stakeholders, verantwoording afleggen, transparantie, voorzorgsprincipe en respect voor mensenrechten. Daarnaast worden er zeven MVO-kernonderwerpen onderscheiden en zeer uitgebreid beschreven. Eén daarvan is ‘mensenrechten’, met daarin ondermeer het recht op vrijheid van religie met bijvoorbeeld de mogelijkheid om te mogen bidden op het werk. Meer informatie bijvoorbeeld op de website http://imeco.nl/extra-informatie/iso-26000/.

Er zijn in Nederland soms managers die tegen voorzieningen zijn voor werknemers die op het werk willen bidden. Ook christenen die samen een ‘bedrijfsbidstond’ willen starten, lopen af en toe op tegen onwil van hogerhand. Managers die geen ruimte ter beschikking willen stellen of het gebed zelfs helemaal willen verbieden. Hoe ga je daar dan mee om? We reiken enkele uitgangspunten en tips aan:

1. Gebed is natuurlijk principieel een zaak tussen christenen en God, daar heeft een manager niets over te zeggen, evenmin als over de besteding van de pauzetijd. Maar een manager of directie heeft wel zeggenschap over werktijden en gebruik van de werkplek. Ze kunnen dus met recht zeggen: “Bidden is OK, maar niet binnen werktijd of binnen het gebouw.” Je kunt hen dan melden dat je in eigen (pauze)tijd bidt. Probeer er dan altijd achter te komen waaròm er niet gebeden mag worden. Is men bang voor een precedentwerking dat dan de moslims en boeddhisten ook komen? Of gaat het om ‘productiviteitsverlies’ of misschien alleen om de vermelding op de bedrijfsbidstondlijst, en de mogelijke associatie daarmee van een ‘christelijk bedrijf’? Laat het management dan de nog elk jaar groeiende lijst zien met klinkende namen van bedrijven, en wijs hen op het standaardzinnetje ‘de hier genoemde bedrijven zijn zelden formeel betrokken bij de bedrijfs-/pauzebidstonden; het gaat vrijwel steeds om een particulier initiatief van werknemers in hun eigen (pauze)tijd, en/of gewoon bij iemand thuis.’ Laat je dus niet te gauw uit het veld slaan of intimideren, maar probeer hierover een eerlijk gesprek met de bedrijfsleiding te hebben. En wijs hen dan ook op het CGB Advies en de in ontwikkeling zijnde ISO 26000 ondersteunende richtlijn.

2. Als het probleem ‘m inderdaad alleen in de vermelding op de bedrijfsbidstondlijst zit, dan vermelden we je bedrijf niet op deze lijst. Meld je gebedsgroep echter wel bij ons aan, zodat je op de hoogte blijft van alle relevante informatie en we desgewenst naar jullie kunnen doorverwijzen. Lees daarbij ook wat er staat over ‘koudwatervrees’ in de Spelregels bij registratie op de bedrijfsbidstondlijst, bij Aanmelden.

3. Als de bedrijfsleiding moeilijk blijft doen maar God je bewogenheid geeft om voor je bedrijf te bidden, dan zou je met collega’s kunnen afspreken om in de middagpauze een gebedswandeling te maken, bijvoorbeeld twee aan twee of in groepjes van drie.

4. Vraag de Heer om een oplossing te geven. Zo vroeg een christenwerknemer die opliep tegen onwil bij zijn directie of God in een oplossing wilde voorzien. Enkele weken later liep hij op een interkerkelijke ontmoetingsavond iemand tegen het lijf die ’toevallig’ pal tegenover het bedrijf woonde waar hij werkte. Spontaan bood deze persoon zijn huis aan, gaf hem de sleutel, en zei dat hij er elke week mocht komen bidden. Zo zie je maar, gebed is nooit te stoppen, God helpt desnoods Zelf een handje mee.

5. In steeds meer bedrijven krijgen moslims een gebedsruimte toegewezen. Er is dan geen enkele reden om als christenen achter te blijven. Christenen hebben natuurlijk geen vaste ruimte nodig met religieuze attributen of zo, bijna elke ruimte is geschikt. Maar is er onwil bij de baas, dan is het wijs om de zaak niet op de spits te drijven. Beter is het om dan voorlopig buiten het gebouw te gaan bidden en te hopen en bidden dat de directie later bijdraait. Zie het ook als geestelijke strijd, bid om wijsheid en zegen de bedrijfsleiding! Dat is meteen een goede test in volharding, want weer of geen weer… het is altijd ‘gebedsweer’.

Bron: Joel News Marc van der Woude en Maarten Pijnacker Hordijk

Mist u iets, of heeft u suggesties en op- of aanmerkingen, meld ons die dan graag per mail.

Voorbeeld van een bidstondgroep

Elke bedrijfsbidstondgroep heeft z’n eigen verhaal van ups en downs. Want naast bemoedigende dingen die je meemaakt zijn er natuurlijk ook zo nu en dan teleurstellingen. Net als in ons eigen leventje als christen. En dan is het zaak om vol te houden, en te blijven zien op Jezus, onze Heer en Heiland, wetende dat Hij ALLE dingen laat meewerken ten goede!

Een voorbeeld hoe een bidstondgroep kan starten en zich kan ontwikkelen vind je in het personeelsblad van waterschap Hollandse Delta Delta.Nu nr. 4 van augustus ’08 en hier. En op di. 2 februari ’10 was er op Radio Perspectief een informatief interview te beluisteren met Jaap van Schagen van de Campus Christian Fellowship op de High Tech Campus in Eindhoven. Een aantal christenen van de ruim 50 bedrijven die daar gevestigd zijn komen wekelijks bij elkaar tijdens de lunchpauze om te bidden voor hun omgeving en elkaar.

Laat je er door inspireren, en ga er mee aan de slag.

Dilemma’s rond (gebed op) het werk

Als bankier bidden voor de beurskoers

Het leven zit vol dilemma’s. Ook op het werk loop je er soms tegen aan. En je denkt: wat moet ik hiermee? Christencollega’s die samen bidden in een gebedsgroepje kunnen daarover meepraten. Werkt dat bij hen anders, waar lopen zij tegenaan? Een terreinverkenning.

In 1995 werd de NS-gebedsgroep waaraan ik indertijd deelnam, geconfronteerd met een dilemma. Het betrof de rol van NS in de Tweede Wereldoorlog. Geen van de deelnemers had die tijd meegemaakt, en we hadden dus alleen informatie ‘van horen zeggen’. Het had ook geen enkele relatie met het bedrijf op dat moment. We hadden dit dus naast ons neer kunnen leggen. Hoewel: zou het inderdaad in geestelijke zin een smet of misschien wel een vloek over NS hebben gebracht, zoals gesuggereerd werd? Hoewel binnen onze gebedsgroep niet onomstreden (over dilemma’s gesproken), hebben wij hiervoor toch
– plaatsvervangend – schuld beleden.
Vervolgens hebben we ook de NS directie uitgenodigd om schuld te belijden, en een ingezonden brief geschreven in het personeelsblad de Koppeling van 5 mei 1995. Dat resulteerde in een officiële afwijzing door de Raad van Bestuur. Toch bleven wij er geregeld voor bidden. Op 29 september 2005 kwam de verhoring alsnog: in een sobere maar indrukwekkende herdenkingsbijeenkomst in station Amsterdam Muiderpoort heeft NS bij monde van de president-directeur zijn verontschuldigingen aangeboden aan de Joodse gemeenschap en de andere betrokken groepen voor de rol van NS (overigens in opdracht van onze regering in Londen) in de Tweede Wereldoorlog. Vooralsnog is NS de enige overheidsinstantie die ‘excuses’ heeft aangeboden. Alle info hierover op www.spoorchristenen.nl bij ‘NS en de Jodentransporten in WOII’.

Dilemma’s
Bovenstaande is een voorbeeld van een dilemma op mijn werkvloer.
Maar er zijn legio andere dilemma’s te verzinnen. Wat dacht je van een christelijke wethouder (of directeur) die ineens aanschuift bij een gebedsgroep? Hoe voorkom je dat die gebedsgroep dan een politieke lading krijgt, of gemanipuleerd wordt? Hoe ga je als christen om met de druk vanuit het bedrijf om meer winst te maken en daarvoor mensen te ontslaan?
Moet je vuile was die naar buiten komt ter sprake brengen? Verzet je je tegen egoïsme of manipulatie van aandeelhouders of commissarissen, of leg je je daar bij neer? Moet je een ‘dienstbevel’ altijd opvolgen? Waarvoor bid je als militair op een missie?

Invloedsfactoren
De vraag is, in hoeverre deze dilemma’s zich ook in een gebedsgroep openbaren. Wie zich er in verdiept, komt tot de conclusie dat dit van de deelnemers van de gebedsgroep afhangt.
Want, hoe werkt het in de praktijk? Heel simpel en voor de hand liggend eigenlijk. Hoewel elke gebedsgroep per definitie uniek is en zelf bepaalt hoe het er aan toe gaat, zijn er toch hoofdlijnen aan te geven. Voordat er samen gebeden gaat worden zal er meestal eerst een korte tijd van uitwisseling en inventarisatie van onderwerpen zijn. Daar gaat soms een Bijbeloverdenking aan vooraf die bij toerbeurt door de deelnemers wordt geleid. De deelnemers opperen dus zelf de punten van dank en de gebedsonderwerpen. In de gebeden daarna worden hardop ook wel spontaan zaken genoemd natuurlijk, want dat ligt open. Maar of er controversiële zaken aan de orde komen, en ook in welke vorm, dat is aan de deelnemers zelf. De bedrijfscultuur, (kerkelijke) achtergrond, karakter en positie in het bedrijf spelen hier een grote rol in.

Geestelijke dimensie        
Belangrijk is in hoeverre de deelnemers de geestelijke dimensie zien.
Beseffen ze dat er een geestelijke strijd gaande is, ook gewoon in hun werksituatie? En dat onze tegenstander, de duivel, maar één ding wil: wanorde, chaos en letterlijk dood en verderf brengen? Eenparig gebed is daarbij een instrument dat hij terecht vreest, en dat hij daarom graag wil lam leggen en ontmoedigen.
Daarvoor schuwt hij letterlijk geen enkel middel… Controversiële onderwerpen en dilemma’s zijn hem dan ook méér dan welkom. Hete hoofden en koude harten, daar smult hij van: de gebedstijd gaat als het een beetje mee (of tegen) zit geheel op aan discussie. En als er toch nog enige tijdje over blijft of de discussie wordt afgekapt, dan is het voor ons christenen veel moeilijker om daarna toch eenparig Gods aangezicht te zoeken. Met een reëel gevaar dat er een wig tussen de deelnemers gedreven wordt, en er onenigheid op de loer ligt. Door de per definitie beperkte (gebeds-)tijd kan er immers gemakkelijk miscommunicatie en wanbegrip over en weer te ontstaan.
Met frustratie en het wegblijven van deelnemers als gevolg – en dat is nou precies wat onze tegenstander wil!

Aanvaarden
Maar, die geestelijke dimensie heeft ook een andere zijde. Pas samen met alle heiligen kunnen we immers de veelkleurige wijsheid van onze geweldige God laten zien. Dat betekent dat er per definitie ruimte moet zijn voor ieders unieke inbreng. We kunnen niet zonder elkaar. Hoe zat het ook weer met die hand of voet of dat oog?
Een ieder heeft dus ook een eigen en unieke rol. Maar intuïtief kunnen we er nog wel eens genoeg van hebben, dat ‘wij de enige zijn die dit of dat zien of inbrengen.’ We verwijten dan de anderen dat zij niet zijn zoals wij.
Als we zo denken, hebben we 1 Korintiërs 12:12-27 nog steeds niet begrepen.
Pas als we elkaar en onszelf als volstrekt uniek aanvaarden, kan de Geest ten volle werken zoals Hij wil.
In een gebedsgroep speelt dit net zo sterk: iemand kan altijd aandacht vragen voor een bepaald onderwerp, en een ander steeds voor een andere zaak. Beiden hebben een volwaardige en waardevolle inbreng die we moeten koesteren! Dan is er ook geen probleem om controversiële onderwerpen en dilemma’s in te brengen, want die zijn niet bedreigend meer.
Waarbij we natuurlijk wel wijs met ieders inbreng moeten omgaan.

Durven
In de huidige tijd van kredietcrisis liggen sommige dilemma’s voor het oprapen: de banken en verzekeringmaatschappijen met hun ondoorzichtige hypotheek- en spaarproducten en de bonuscultuur. Of een gebedsgroep daar zelf iets mee doet, is dus niet vanzelfsprekend. Allereerst: vangen ze de signalen hierover op? Zo ja, hoe zien ze dat zelf als enerzijds burger van Nederland, onderdeel van die organisatie en collega maar ook als burger van het Koninkrijk van God?
Voelen ze solidariteit met hun organisatie, of ervaren ze ook iets van onrecht en plaatsvervangende schaamte?
Het zou ook nog kunnen dat deelnemers zelf hieraan hebben meegewerkt, of het hebben gedoogd of zelfs goedgekeurd. Hiervan een punt maken kan dan begrijpelijk worden aangevoeld als een aanval op hun functioneren. Dat ligt dan dus heel gevoelig. Menselijkerwijze ga je dan in de verdediging, relativeer je en voer je verzachtende omstandigheden aan. Fouten erkennen en toegeven wordt dan moeilijk. Onder leiding van de Heilige Geest kan dat heel anders gaan: dan zeg je met Nehemia ‘wij hebben gezondigd’, en vraag je om vergeving. Soms moet je dat laten volgen door enige vorm van actie, want anders blijven het goedkope en ‘loze’ woorden. Dat zal je niet altijd in dank worden afgenomen, maar dat zij dan zo. Want als we één ding uit de Bijbel kunnen leren, dan is het dat onze God een God is van gerechtigheid en waarheid, die egoïsme, gesjoemel en leugen en bedrog in welke vorm dan ook haat en verafschuwt.
En die de kant kiest van de arme en hulpeloze en ons verantwoordelijk houdt voor onze daden. Wie zwijgt, stemt toe en is medeverantwoordelijk.
Zou het toevallig zijn dat veel klokkenluiders christen zijn?

Tevoorschijn
Als ik om me heen kijk, constateer ik dat christenen zich in de laatste drie decennia hebben laten wegdrukken uit het publieke domein. We hebben de boodschap van Gods Koninkrijk laten klinken in kerk en huiskamer, maar lieten ons geluid daarbuiten verstommen, met alle gevolgen van dien.
Ik durf de stelling aan dat wij daardoor mede schuldig zijn aan de huidige crises.
Gelukkig zie ik ook hoopvolle signalen: christenen op de werkvloer komen weer tevoorschijn, leggen met elkaar contact via onder meer sociale media als LinkedIn, presenteren zich daar ook als christen en vinden elkaar in hun bedrijf en beroepsgroep.
Samen bidden is daarbij een belangrijk instrument in Gods handen.

Mijn gebed is dat wij christenen weer onze positie zullen innemen, ons licht helder zullen laten schijnen en de moed zullen hebben om iets aan onrecht te doen als we daarmee geconfronteerd worden – HERE God, ontferm u over ons!

Voor een printvriendelijke versie van dit artikel: Dilemma’s_rond_(gebed_op)_het_werk (2 pag. A4 in Word).

Op de website van de EA www.missienederland.nl –> Geestelijk leven –> Gebed zijn enkele informatieve artikelen verschenen over het hoe en waarom van sàmen bidden. Daarnaast zijn informatief de artikelen handreiking voor een groepsbijeenkomst over bidden (o.a. het Onze Vader) en Helpt bidden wel? van Jos Douma, Waarom we zo weinig bidden van wijlen Francis Schaeffer, wat leert de Schrift over Gebed van de site www.gemeentevanchristus.be. Een groot aantal verdiepingsartikelen en boeken over gebed is te vinden op de website van Groei. Daar staan ook veel verdiepingsartikelen en boeken over een getuigende levensstijl.

Heb je hulp nodig, aarzel niet en benader ons per mail via bedrijfsgebed@gmail.com.